Voor Caspar de Bok was zijn keuze om per trein te reizen in de eerste plaats een gevalletje ‘practice what you preach’. “In mijn werk houd ik me bezig met internationalisering. Ik heb het met collega’s regelmatig over de vraag hoe we ervoor kunnen zorgen dat studenten duurzamer reizen naar het buitenland, voor hun stage of uitwisseling. Maar ik vind dat we ook naar onszelf moeten kijken.” Hij is dan ook heel blij dat de UU nadrukkelijk inzet op meer internationaal reizen met de trein.

Als beleidsmedewerker is Caspar nauw betrokken bij de European Association for International Education (EAIE), een internationaal netwerk van professionals in het hoger onderwijs. Afgelopen september was hij weer medeorganisator van het jaarlijkse EAIE-congres, dat nu in Barcelona werd gehouden. “Die stad is per trein makkelijk te bereiken. De keus was voor mij dus snel gemaakt. Te meer omdat duurzaamheid een van de thema’s was tijdens deze conferentie.”

Ongestoord werken
Caspar noemt zichzelf geen doorgewinterde treinreiziger: dit was een van zijn eerste langere internationale zakenreizen per spoor. “Om in Barcelona te komen, hoefde ik maar twee keer over te stappen, in Rotterdam en Parijs. De reis was hartstikke comfortabel. Ik kon lekker werken, naar buiten kijken, of een boek lezen met een muziekje op. Tussendoor liep ik even naar de bar om een kop koffie te halen… Al met al veel ontspannener dan vliegen.”

Onder collega’s hoort Caspar weleens het bezwaar dat zo’n treinreis te veel tijd zou kosten. “Maar dat vind ik geen goed argument. Ja, de reis duurt wat langer, maar onderweg heb je hartstikke veel tijd om van alles te doen! De meeste langeafstandstreinen hebben stopcontacten en WiFi. ’s Morgens om 9 uur vertrok ik uit Utrecht, en ’s avonds tussen 9 en 10 was ik in Barcelona. Een groot deel van die tijd heb ik nuttig – en aangenaam – kunnen besteden.”

Dat was heel anders toen hij in het voorjaar voor twee dagen met het vliegtuig naar Barcelona ging, om de conferentie voor te bereiden. “Die reis kostte me ook 7 uur van deur tot deur, en al die tijd kon ik nauwelijks werken. Je moet immers door de douane, langs de securitycheck, dan weer telkens op een andere plaats wachten… Het is veel onrustiger. In de trein zit je een aantal uur op dezelfde, ruimere plek en word je niet gestoord.”

Vroeg boeken
In de aanloop naar deze conferentie zwengelde Caspar onder collega’s de discussie aan: wie gaat er allemaal per trein? Hij mailde reisschema’s rond, om anderen dat uitzoekwerk te besparen. “Mensen hebben toch vaak het beeld dat met de trein reizen ‘gedoe’ is. Dat valt mee, alleen het boeken is inderdaad wat meer gepuzzel. Voor treinreizen bestaat nog geen website zoals Skyscanner. Al vond ik het juist leuk om zelf m’n reis uit te stippelen.” 

Zijn pleidooi had overigens succes: een aanzienlijk deel van de Nederlandse delegatie reisde uiteindelijk ook per trein naar Barcelona. Op de conferentie konden deelnemers die per trein zijn gekomen, zelfs een speciale button op hun kleding spelden. “Op deze manier wilde de organisatie aanwezigen meer bewust maken van duurzaam reizen, en het gesprek erover op gang brengen.”

Caspars tips? “Boek je reis vroeg, dat scheelt in de kosten. Op een aantal grote trajecten betekent ‘vroeg boeken’ trouwens maximaal 3 maanden van tevoren, houd daar rekening mee. Zorg verder dat je wat te doen hebt om jezelf onderweg te vermaken.”

Rustgevend
Dat Caspar deze manier van reizen zou aanraden, staat buiten kijf. “Ik heb genoten. Het voelde bijna als een vakantiedag, terwijl ik onderweg toch veel voor m’n werk heb kunnen doen. Dat je het landschap om je heen langzaam ziet veranderen, vond ik heel rustgevend. Zelfs de overstap binnen Parijs, van station Gare du Nord naar Gare de Lyon, verliep soepel. Ik volgde gewoon de bordjes naar de metro en binnen 10 minuten stond ik op het andere station. Trouwens, als je per vliegtuig reist, moet je ook weleens de weg vinden naar een andere terminal.”

Voor Caspar is het een uitgemaakte zaak: als het enigszins kan, gaat hij voortaan met de trein. “Kijk, ik heb geen zin om midden in de nacht ergens aan te komen. Het is dus wel belangrijk dat de reistijden goed zijn en ik niet te vaak hoef over te stappen. Gelukkig zijn de meeste conferenties in grote steden als Berlijn, Londen, Barcelona of Marseille. Die zijn bijna altijd te bereiken met langeafstandstreinen. Weet je niet hoe je zoiets moet regelen, mail me dan gerust of vraag wat rond op de UU. Best veel collega’s hebben hier inmiddels ervaring mee.”